Ten kawałek możemy interpretować zarówno jako hymn ku chwale rapu, jak też komentarz dotyczący marihuany. Abradab i Gutek sprawnie tłumaczą nam tu, że nie da się powstrzymać muzyki (albo trawki!) i nieważne co się stanie, zawsze będą istnieli ludzie, którzy myślą tak, jak autorzy.
Ziarno, o którym tu słyszymy to po prostu idea, w tym przypadku rap, która raz zasiana w głowach, kiełkuje, rozprzestrzeniając się poza jakąkolwiek kontrolą. Zawsze znajdzie się ktoś, kto mimo niechęci ze strony społeczeństwa propagować będzie niewygodne pomysły. Czy to rap, który przecież przez niektórych jest uważany za nie-muzykę, czy właśnie marihuana, polaryzujaca opinię publiczną, kontrkulturowe idee stanowią siłę, z którą trzeba się liczyć.
Dlatego właśnie Dab i Gutek są przekonani, że cokolwiek by się nie stało, ich ukochana muzyka (albo trawka!) przeżyje, tą czy inną drogą przedostając się do świadomości coraz to nowych ludzi. Tej machiny nie da się powstrzymać i raz wprawiona w ruch będzie się toczyć już bez końca.
