Utwór „Chokehold” traktuje o toksycznej relacji, w której trwa wokalista. Mimo, iż uczucie stopniowo uśmierca Lamberta nie jest on w stanie opuścić ukochanego. Jest do niego przywiązany i nie ma zamiaru uciekać. Nie potrafi znieść zerwania łańcuchów, które trzymają go u boku wybranka. Jego przeznaczeniem jest wieczne życie razem na uwięzi.
Adam Lambert zostaje postawiony przed trudnym wyborem. Jest on dla niego jasny i oczywisty. Nie wyobraża sobie bowiem życia bez miłości. Nawet jeśli nie jest ona w pełni zdrowa i rozsądna zamierza zaryzykować i nie zmieniać swojego życia. Czuje się przywiązany do ukochanego.
Wokalista jest pewny, ze kiedy zdecyduje się odejść będzie tęsknił za jego dotykiem, bliskością i czułością, których w gruncie rzeczy doświadczał na każdym kroku. Lambert pożąda dławiącego uścisku, dzięki któremu wie że wciąż należy do świata żywych. Własnie taka jest kolej rzeczy.
„Och, bez twego dotyku duszę się. Zimne omdlenie... Ale jakbym lubił ten ból, tak. Skarbie, czuję cię na moich ubraniach. Próbuję pozostać opanowany, ale czuję, jak gorączka rośnie”.
