Nie jestem uzależniony od nocy, ale boję się poranka,
Że obudzę się i poczuję, że ktoś tu jest
Ale leżę tu, robi się coraz ciemniej
Kiedy schodzi mi skóra, pojawiają się róże, a ja się przekręcam na drugi bok
Znajdziesz mnie w rogu okrągłego pokoju
Sięgającego po brzask i odnajdującego kwitnącą noc
Piękno, jakże oślepiasz
Daj mi powód
Bez wzroku
Nigdy cię nie odnajdę
A jakże ty oślepiasz
Wiem dlaczego
Nie mogę przestać dotykać oczu
Jestem sojusznikiem nocy i walczę z porankiem
Kiedy ktoś się zbliża, wycofuję się w ciemność
Możesz mnie powalić odpowiednim gatunkiem kwiatu
Kiedy tracę zmysły, pojawiają się lilie
Znajdziesz mnie w gorącym domu
Patrzącego się na koniec, znowu, w zachwycie
Piękno, jakże oślepiasz
Daj mi powód
Bez wzroku
Nigdy cię nie odnajdę
A jakże ty oślepiasz
Wiem dlaczego
Nie mogę przestać
Liżę palce
Liżę palce
Język mi drętwieje
Język mi drętwieje
Wygryzam cię spod paznokci
Język mi drętwieje
Włóż swoje płatki do moich ust
Włóż swoje płatki do moich ust
Piękno, jakże oślepiasz
Daj mi powód
Bez wzroku
Nigdy cię nie odnajdę
A jakże ty oślepiasz
Wiem dlaczego
Nie mogę przestać dotykać oczu
