Częstym powodem rozstań partnerów jest obojętność, brak wzajemnego zrozumienia, znużenie oraz monotonia. Kiedy każdy kolejny dzień wygląda tak sama bardzo łatwo popaść w rutynę. Życie staje się pozbawione kolorów, radości i wartości. Wszystkie pozytywne emocje zostają stłumione. Choć bardzo chcą wyrwać się na zewnątrz znajdują się w niemocy. Własnie w takiej sytuacji zostaje przedstawiona Chylińska. Jej życie jest nieustająca zimą; wciąż wieje chłodem. Wszystko za sprawą braku różnorodności, braku miłości i iskierki nadziei. Czas daje o sobie znać i jest zwiastunek rozstania. Każdy kolejny dzień nie przynosi nic nowego. Wszystko zatrzymuje się w miejscu. Życie staje się bierne i bezwartościowe.
Wokalistka zadaje sobie pytanie czy będzie w stanie doszukać się pozytywnych aspektów trwania w tej relacji i pokocha na nowo mężczyznę. Odlicza każdy dzień i ma nadzieję na poprawę sytuacji. Liczy na jedno słowo i jakiś znak ze strony ukochanego, który poświadczyłby o braku obojętności z jego strony. Na chwilę obecną nic na to nie wskazuje.
Chylińska pragnie kochać na nowo. Po raz kolejny chce zatracić się w jego ramionach i poczuć smak jego ust. Wokalistka postanawia dać do zrozumienia mężczyźnie ile tak na prawdę może stracić. Jeśli sytuacja nie ulegnie zmianie zdecyduje o podjęciu drastycznych kroków, które będą korzystne dla obu stron. „Nie umiem głupia być, bo po co mam tak żyć. Zauważ w końcu mnie, Bo jeśli to nie Ty ucieknę skoro świt ktoś inny pozna się na mnie”.
