Linia otwierająca piosenkę odnosi się do presji, jaką zachodnia kultura przynosi swoim ludziom. Oczekuje się, że ciągle będziemy stawać się coraz lepsi w tym co robimy. Nie robienie niczego nie jest uważane za cnotę w zachodniej kulturze, ale tak naprawdę może przeciążać ludzi i ich psychikę.
Alanis rozpoczyna swoją przygodę, ponieważ po sukcesie albumu „Jagged Little Pill” ludzie nieustannie domagali się nowego materiału. Alanis odnosi się do krytyków, którzy pokaża kciuk w dół na coś, co stworzyła z pasją i miłością.
Jedna z najbardziej wrażliwych, delikatnych linii w tej piosence, odnosząca się do nieuleczalnej choroby. Niektóre poglądy utrzymują, że bycie w tym stanie jest czymś, na co człowiek się decyduje z powodu złego stylu życia.
Inni uważają, że akceptacja nieuleczalnej choroby jest taka sama jak rezygnacja z walki o własne życie. Od ludzi oczekuje się „zwalczania” chorób takich jak rak. Alanis zadaje sobie pytanie, czy to jedyny sposób, by być postrzeganym jako „dobry”.
Alanis podkreśla tutaj, że posiadanie nieuleczalnej choroby i jej akceptacja może być dobrą rzeczą. Ponieważ wygląd jest ważną rzeczą w zachodniej kulturze, Alanis odnosi się do kwestii związanych z przyrostem masy ciała, które mogą doprowadzić ludzi do przystosowania ich sposobu żywienia / stylu życia do czegoś, co robią, nie dlatego, że chcą, ale ponieważ inni tego chcą.
