Może i nie zawsze chcemy to przed samymi sobą przyznać, ale jednak ciężko jest nam nie ulegać czasami fascynacji ciemną stroną naszej natury. Nie bez kozery uważamy za interesujących morderców, kryminalistów, czy jakichkolwiek innych dewiantów. Nie ma się więc co dziwić, że najpopularniejszy kawałek Coopera opowiada właśnie o jednej z naszych mrocznych fantazji, o tabu, które może wydawać się czymś zakazanym i dziwnym, ale jednak w jakiś sposób pociągającym.
"Poison" to utwór o parze, którza swą miłość okazuje sobie, zadając drugiemu ból. Wokalista śpiewa tutaj o tym, jak bardzo czasami ma ochotę skrzywdzić swoją partnerkę, zadać jej cierpienie, którego jakby nie patrzeć sama porząda. Oczywiście on też odczuwa przyjemność na myśl o tym, że i ona może go skrzywdzić, ale powoduje to tylko dodatkowe podniecenie. Mimo że związek z tą kobietą opiera się na wzajemnym krzywdzeniu, dla autora jest w tym coś pięknego, sprawiającego że nie chce za żadne skarby świata przestać z nią być. Wszystko w nim krzyczy żeby przestał, ale po prostu nie potrafi, przyciągany upajającym bólem.
Taki destrukcyjny związek, pomimo że może wydawać się nierozsądny, wcale nie jest czymś egzotycznym. Wielu z nas przecież znalazło się kiedyś w podobnym położeniu. Może i nie było tam aż tak wielkiego popędu, by sprawiać sobie ból, ale jednak ciężko jest nie przyznać, że miłość i cierpienie są ze sobą nierozerwalnie połączone. Zaakceptowanie tego faktu, albo i nawet rozkoszowanie się nim nie powinno być więc czymś trudnym do zrozumienia. Niektórych po prostu kręci ból, cudzy i własny i nie ma w tym nic złego.
