Alice in Chains
Alice in Chains
Alice in Chains
Alice in Chains
Alice in Chains
„Drone” wydaje się być wyznaniem człowieka nie potrafiącego funkcjonować w otaczającej go rzeczywistości. Autorzy śpiewają tutaj o kimś, komu cały czas towarzyszy poczucie wewnętrznej pustki, zżerający go od środka, otępiając i piorąc z wszelkich emocji.
Widzimy, że przez swą apatię bohater odsuwa od siebie ludzi, których kocha i uniemożliwia sobie utworzenie bliskiej relacji. Ta, którą kochał odeszła, pozostawiając go znów samego na pastwę losu, ale trudno tutaj dostrzec chociaż cień rozpaczy ze strony tego mężczyzny. Zdaje się być całkowicie pogodzony ze swoim losem, bezsilny i zrezygnowany. Wciąż karmi swoją „czarną dziurę”, pochłaniającą wszystko co dobre w jego życiu, pozostawiając tylko zimną, czarną pustkę.
Prędzej czy później jednak bohater wybuchnie i zdaje sobie z tego sprawę. Mimo bezsilności każdy cios, jaki dostaje od życia pozostawia na nim ślad, wywołuje ból, frustrację, mimo że maskowana jest ona apatią. W końcu jednak złość, jaka się w nim kumuluje będzie musiała znaleźć ujście, a wtedy kto wie, co się wydarzy.