Rozejrzałam się po kilku moich znajomych, którzy biorą ślub i mają dzieci, i jacy byliśmy, kiedy mieliśmy dwadzieścia kilka lat, mówiąc: `` Nigdy nie będę mieszkać na przedmieściach, nigdy nie będę właścicielem dom, będę spał na podłogach przez całe życie. ”Ale potem w końcu życie ci się układa, zmieniają się twoje wartości i nagle masz dziecko w ramionach.
I jakie to piękne i jak bezwstydnie czujesz się, kiedy czujesz to uczucie i jak właściwie zaczyna mieć sens, dlaczego ludzie chcą społeczności i rodziny. Dlatego według mnie ta piosenka jest jedną z najszczęśliwszych na płycie. Na początku myślałam o mojej koleżance, która właśnie urodziła dziecko. Kiedy miała 15 lat, była w dziewczęcych zespołach punkowych, porzuciła szkołę, a teraz jest nauczycielką, ma dwoje dzieci i kupiła dom w Chicago i codziennie uprawia jogging.
Pomyślałam: „Pamiętasz, jak kiedyś byłaś punkowym perkusistą i powiedziałaś, że nigdy nie będziesz mieć dzieci? Spójrz teraz na swoje życie ”. Musiała zrezygnować z niektórych przyjemności, ale wciąż jest taka sama.
