Ania Dąbrowska
Ania Dąbrowska
Ania Dąbrowska
Ania Dąbrowska
Ania Dąbrowska
Ania Dąbrowska w utworze wciela się w postać kobiety zmęczonej podbojami miłosnymi. Podmiot liryczny uważa wszelkie romantyczne porywy serca za trudne do przetrwania batalie. Odnosi się wrażenie, że wyczerpana niewiasta doświadczyła w życiu wielu krzywd walcząc o własne szczęście. Więcej jednak nie planuje wplątywać się w tego typu wojny.
Dziewczyna postanawia zatopić się w świecie wyobraźni. Pragnie w końcu poczuć się spokojna i bezpieczna. Jest przekonana, że żaden prawdziwy związek z mężczyzną nie spełni jej oczekiwań, więc decyduje się na stworzenie sobie idealnej relacji „we [własnej] głowie”. Dzięki temu w końcu doznaje życiowej równowagi.
Partner, o którym fantazjuje kobieta składa się z wszystkiego, co kojarzy jej się z miłością, zgodą i pewnością. Z jego oczu bije uczucie, a namiętność, którą darzy wybrankę jest nie do opisania. Ona zresztą podziela te emocje. Związek tej niecodziennej pary charakteryzuje harmonia i poczucie bezpieczeństwa. Są dla siebie nawzajem spełnieniem snów. Rozmarzona niewiasta oczywiście zdaje sobie sprawę z fikcyjności tej relacji – nie uważa tego jednak za jakąkolwiek przeszkodę w drodze do szczęścia.