Anna Jantar - Polubiłam pejzaż ten [tekst, tłumaczenie i interpretacja piosenki]

Polubiłam pejzaż ten,
świat którego nie ma już,
pogodzony z nocą dzień
i pasjanse z białych brzóz.

Strome dachy, niski próg
i obłoków jasny splot,
zawiązane ścieżki dróg,
aby nikt nie odszedł stąd.

Polubiłam pejzaż ten,
świat którego nie ma już,
długą podróż w krótki sen
po zielonych zboczach wzgórz

Nie zapomnę już tych miejsc,
i przyjaciół z tamtych dni,
wszystko to już za mną jest
lecz nie zamknę tamtych drzwi.

Tyle miast na pamięć prawie znam,
chcę choć raz,
raz jeszcze wrócić tam,
tyle miast na pamięć prawie znam

chce choć raz,
raz jeszcze wrócić tam,
tyle miast, tyle miast,
na pamięć prawie znam,
chce choć raz wrócić tam