Architects
Architects
Architects
Architects
Architects
Utwór odnosi się do cierpienia, jakie odczuwa zespół po śmierci gitarzysty Toma Searle'a. Są w stanie akceptacji - co jest ostatnim z pięciu etapów żałoby. Przestali płakać, ale są załamani i nadal muszą walczyć, aby dojść do siebie. Tutaj architekci odpowiadają na teksty z głównego singla z albumu „Doomsday”.
Zachwycenie jest biblijnym przyjściem Chrystusa, oznaczającym koniec egzystencji człowieka na Ziemi i jego wzniesienie się w chmury. Albowiem sam Pan zstąpi z nieba na rozkaz głośny, na głos archanioła i na głos trąby Boga, a umarli w Chrystusie powstaną pierwsi. Potem my, którzy jeszcze żyjemy i pozostaniemy, zostaniemy razem z nimi porwani w chmurach, aby spotkać się z Panem w powietrzu. I tak będziemy z Panem na zawsze.
W utworze jej podwójne znaczenie odnosi się do śmierci Toma Searle'a, byłego gitarzysty zespołu i głównego scenarzysty. Co ważne, słowo „zachwyt” ma alternatywne znaczenie, które jest sprzeczne z jego znaczeniem podanym w linii piosenki. Mimo wskazania na koniec świata jest synonimem błogości / ekstazy, czyli intensywnego uczucia radości lub przyjemności.