Cóż, mogą sobie nosić klasyczne Reeboki
Albo znoszone Conversy
Albo spodnie od dresu wciśnięte w skarpetki
Ale zupełnie nie o to chodzi
Rzecz w tym, że brakuje im tej iskry
Oto prawda, której nie rozumieją
Pewnie chcieliby mi teraz przywalić,
Ale gdybyście ich zobaczyli, to przyznalibyście mi rację
Przyznalibyście, że brakuje im tej iskry
Wiesz, och, to zabawne, wiesz?
Powiemy im, jeśli chcesz
Dziś wieczorem wszystko im powiemy,
Ale oni i tak nie posłuchają
Bo już podjęli decyzję
I sądzą, że takie życie jest OK
Są tam połamane kości
Jest tylko muzyka, więc są nowe dzwonki na telefon
I nie potrzeba Sherlocka Holmesa
By zauważyć, że jest tam jakoś inaczej
Nie zrozum mnie źle, och, tam też powstają zespoły
Są tam dzieciaki, które lubią wszczynać kłótnie z kijami bilardowymi w rękach
I typy, które myślą, że skoro opróżnili kilka puszek
To mają prawo zachowywać się jak kompletne dupki
Wiesz, och, to zabawne, wiesz?
Powiemy im, jeśli chcesz
Dziś wieczorem wszystko im powiemy
Ale oni i tak nie posłuchają
Bo już podjęli decyzję
I sądzą, że takie życie jest OK
Ale mówię nie, o nie!
Cóż, och, nie zmusisz mnie bym poszedł
Nigdzie się nie wybieram, nie wybieram
Nie, nie pójdę, o nie, nie?
Ale są tam też moi przyjaciele
Cóż, mogę powiedzieć, znam ich od bardzo, bardzo dawna
I być może przekraczają granice,
Ale po prostu nie umiem się na na nich wkurzyć w ten sposób
Nie, nie w ten sam sposób
Nie w ten sam sposób
Och nie, och, nie, nie!
