Uciekając przez ogródek sąsiadów
Zanim godzina dobiegnie końca
Jest to bardziej kwestia przeczucia
Niż kwestia zabawy
Pewnością siebie jest kominiarka
Jestem pewny, że dobrze wprawisz ich w zdumienie
Czy koniec będzie śmierdział słonymi policzkami
I spływającym makijażem?
Czy krew będzie spływać po twarzy
Chłopca oszołomionego i wzgardzonego?
I znajdziesz siebie w potyczce
I życzyłbyś sobie nigdy się nie urodzić
I przywiązujesz się do tych ścieżek
I nie ma żadnego powracania
A to jest złe
Ale i tak to zrobimy, bo uwielbiamy odrobinę kłopotów
Czy wyciągasz ją z płonącego budynku
Czy wrzucasz ją do rekinów?
Możesz jedynie mieć nadzieję, że zakończenie jest tak
Przyjemne jak początek
Pewnością siebie jest kominiarka
Jestem pewny, że bezpośrednio wprawisz ich w zdumienie
Ale to jest złe
Ona nie możne już się doczekać
To prawda,
On nie spuści z niej wzroku
I sztylety walczą
Kto jest oszustami w tej zbrodni?
To prawda,
On nie spuści z niej wzroku
I sztylety walczą
Kto jest oszustami w tej zbrodni?
To prawda, On nie spuści z niej wzroku
Będziesz się mógł pochwalić
To dzisiaj miało najwięcej
Bezbłędny skok wszechczasów
Wiedziałeś, że będą to kłopoty, zaraz przed pierwszym pocałunkiem
Spokojnie i bezpretensjonalnie, ale słyszałeś, że oni byli
Najbardziej niegrzeczni
Błagała cię, żebyś to zdjął,
Ale ty opierałeś się i walczyłeś
"Przepraszam skarbie, ale wolałbym raczej nadal nosić kominiarkę"
