Asking Alexandria - Room 138 [tekst, tłumaczenie i interpretacja piosenki]

Leżę na plecach, ciężko oddycham, patrzę się w światło
Modle się, że by to nie był koniec, ale jestem całkiem pewien, że to może być on
Leżę na plecach, serce wali mi w piersie
Nigdy nie myślałem, nie mogę uwierzyć, że stanę się taki

Więc to są te ściany, które muszą wytrzymać ten moment
Nigdy się nie spodziewałem, że znów tu będę
Mój wzrok się rozmywa, kiedy światła zaczynają blednąć
Proszę, wyciągnij mnie z tego

Łamią mi się żebra, przysięgam, mam tylko 23 lata
Czołgając się, szukając linii życia, do której nie mogę się dobić
Niech ktoś mnie usłyszy, niech ktoś otworzy drzwi
Podnieś mnie z podłogi i zatrzymaj wstrząsy (te wstrząsy)
Krew gotuje się w moich żyłach
Boże, ten ból!
Jest bezlitosny
Jestem gotów na koniec jeżeli to oznacza, że kończy się cały świat

Więc to są te ściany, które muszą wytrzymać ten moment
Nigdy się nie spodziewałem, że znów tu będę
Mój wzrok się rozmywa, kiedy światła zaczynają blednąć
Proszę, wyciągnij mnie z tego

Poprzez mgłę zobaczyłem twarz, drugą szansę
Kolejne życie do przeżycia.
Jak mi przebaczyłeś?
Trzymałeś moją głowę wtuloną w twoją pierś
Powiedziałeś mi, że wszystko jest dobrze, nie bój się
Zamknij oczy i odpocznij

Więc to są te ściany, które muszą wytrzymać ten moment
Nigdy się nie spodziewałem, że znów tu będę
Mój wzrok się rozmywa, kiedy światła zaczynają blednąć
Proszę, wyciągnij mnie z tego