W tej piosence artysta opowiada o swoim życiu pełnym luksusu, ale także o trudach, które towarzyszą temu stylowi życia. W Verse 1 artysta opisuje świat pełen drogich przedmiotów, luksusowych hoteli i kobiet z dużym wpływem społecznym, ale jednocześnie zwraca uwagę na ciemną stronę tego świata. Jego przeszłość i towarzyszące mu demony stają się trudne do zignorowania, a życie w blasku reflektorów nie przynosi prawdziwego zadowolenia. Świat pieniędzy i władzy, który powinien dawać poczucie siły, często prowadzi do samotności i wewnętrznych zmagań, co obrazuje linia o przystawieniu broni do głowy.
Nakarat (Refren) wyraża emocjonalne zmęczenie i próbę ucieczki od ciągłej presji. "Gözlerim kızıl" ("Moje oczy są czerwone") wskazuje na zmęczenie, zarówno fizyczne, jak i psychiczne, a "anksiyete krizi telefon" odnosi się do ataków lęku, które nękają artystę w tym życiu pełnym stresu.
W Verse 2 artysta kontynuuje opowieść o luksusie, podkreślając rozdźwięk między bogactwem a duchowymi zmaganiami. Opisuje sytuacje, w których pieniądze i materialne bogactwo nie są w stanie zaspokoić głębszych potrzeb, a życie toczy się w nieustannym porównywaniu się z innymi. Mówi o zdradzie i kłamstwach w otoczeniu, co prowadzi do dalszej alienacji.