Motywem przewodnim albumu Two Suns jest dualizm, postrzegany w wymiarach takich jak dwoje kochanków, dwie planety czy dwie strony osobowości. Natasha Khan wprowadza na płycie swego rodzaju alter ego, postać imieniem Pearl. W materiałach promocyjnych krążka jest ona opisana jako destrukcyjna, samo-zaabsorbowana, blondwłosa femme fatale, której zachowanie stanowi bezpośredni kontrast dla bardziej mistycznej, zrodzonej z pustyni, duchowej natury Khan.
Tekst piosenki – dedykowanej oczywiście dla zepsutej blondynki Pearl - jest bardzo enigmatyczny, z pomocą przychodzi jednak teledysk. Natasha stacza w nim swego rodzaju pojedynek z jasnowłosym alter ego. Kiedy śpiewa i tańczy na scenie, Pearl obserwuje występ; początkowo z lekceważeniem, ale później z rosnącym zainteresowaniem. W finale postanawia zakraść się do artystki od tyłu, zostaje jednak unicestwiona. Pozostaje tylko szata i peruka.
Tym samym możemy dojść do wniosku, że bitwa, o której śpiewa w refrenie Khan, jest właśnie starciem z egoistyczną, zdemoralizowaną stroną własnej natury, której artystka pragnie się wyrzec – i nad którą zwycięża.
