Życiowa opowieść, w której tekście Bisz przedstawia słuchaczom swoje spojrzenie na świat, mówi o swoich problemach i smutkach, które nim targają. Życie jest dla niego wędrówką, w której ma szansę dojść do czegoś, co da mu spełnienie. Sam poświęca się tak, jak tylko może - bierze na siebie odpowiedzialność za własne szczęście. Bo nikt inny nie zrobi tego za niego.
Ludzie biegną przed siebie, opętani przez społeczne ramy i normy, do których chcą się dopasować. Nie mają czasu na przemyślenie swojego życia i zachowań. Taką postawę Bisz nazywa "tępym pochodem donikąd". Nie widzi w nim sensu, w ten sposób nie da się odnaleźć spełnienia.
Nazywa ludzi banitami - wygnańcami z szczęśliwego świata. Niektórzy godzą się pozostać w piekle, inni - szukają drogi powrotnej. I walczą o siebie ile sił. Musimy sami znaleźć taką banicję, która da nam radość. Banicją przyszłość jest wolność, której tak bardzo się boimy. A tylko w wolności odnajdziemy siebie. Stamtąd wyruszymy dalej, ku spełnianiu marzeń.
