Dio śpiewa tutaj o dorastaniu, wkraczaniu w świat odpowiedzialności i obowiązków. "Children Of The Sea" opowiada o tęsknocie za dzieciństwem, czasami w których życie wydawało się znacznie prostsze i przepełnione radością. Gdy byliśmy mali nie obchodziła nas przyszłość, wszystko było dla nas zabawą, a żadne problemy nie wydawały się na tyle poważne, by nie móc ich łatwo rozwiązać.
W końcu jednak przyszło nam zostawić to za sobą i wejść w szarą, ponurą rzeczywistość, zacząć walczyć o przetrwanie i samodzielne utrzymanie się, już bez pomocy wszystkowiedzących dorosłych. Wraz z tymi trudnościami uświadomiliśmy też sobie, że dojrzałość wcale nie jest taka prosta, jak mogło nam się wydawać. Wcześniej postrzegaliśmy naszych rodziców, czy inne autorytety za nieomylnych, mających na wszystko odpowiedź mędrców, ale gdy sami wkroczyliśmy w podobny wiek okazuje się, że tak naprawdę nie ma gotowych odpowiedzi na pytania i sami musimy jakoś nauczyć się żyć.
Nie ma się więc co dziwić że autorowi brakuje tej niewinności i prostoty, jakimi cechował się świat z jego dziecięcych wspomnień. Chyba każdemu z nas czasami tęskno do tych niesamowitych czasów, chociaż doskonale wiemy, że nigdy one nie wrócą.
