Black Veil Brides
Black Veil Brides
Black Veil Brides
Black Veil Brides
Black Veil Brides
„Dead Man Walking (Overture II)” to utwór, którego tekst przestawia przemyślenia i emocje autora, które kotłowały się w nim po wyborach prezydenckich w Ameryce. Biorąc pod uwagę, że był to też czas, w którym Biersackowi udało się wyjść z nałogów, z którymi wcześniej się zmagał, trzeba przyznać że pierwsze kroki w trzeźwości wokalista stawiał w naprawdę dziwnych czasach.
Echo tego wszystkiego odbija się właśnie w tym numerze, na którym Andy rysuje posępną, ponurą wizję naszej rzeczywistości, w której ludzkość krok po kroku zbliża się do własnego upadku. Ślepo wierząc w to, co mówi nam system idziemy w kierunku własnej zguby, dając się manipulować i zniewalać tym, którzy wiedzą jak sprawiać, by podążały za nimi tłumy. Nienawiści jest wokół coraz więcej i zamiast walczyć z nią, wolimy jej ulegać, traktując siebie nawzajem coraz gorzej i gorzej.
W tym świecie Andy czuje się, jakby był już martwy, jakby był tylko cieniem człowieka, snującym się bez celu. Zdaje sobie sprawę z tego, jak wiele niesprawiedliwości i zepsucia wkrada się do ludzkiego życia i wie, że nic nie jest w stanie z tym zrobić. Może tylko patrzeć na to, co się dzieje, czując coraz większą rezygnację i cierpiąc, patrząc na to, co dzieje się z naszą rzeczywistością.