Blanco
Blanco
Blanco
Pojechałem w góry na sześć dni z Michałem Aniołem, moim producentem, aby dokończyć płytę. Pewnego ranka o 7 rano budzą mnie krzyki i śpiewy. Schodzę na dół i znajduję go tańczącego i śpiewającego w bieliźnie na środku salonu i wybucham śmiechem: czułam się, jakbym miał nieokiełznanego zwierzaka w domu! Pomyślałem, że absolutnie chciałem umieścić ten moment na płycie, więc początkowe krzyki piosenki są właśnie takie. To hołd dla Dawida”.
Pierwszy wers jest wyraźnym nawiązaniem do kultowej finałowej sceny filmu „Gladiator”, w której bohater Massimo Decimo Meridio po śmierci pieści dojrzałą pszenicę na Polach Elizejskich. David to bardzo znana rzeźba stworzona przez Michała Anioła Buonarrotiego. Jest wystawiany w Galleria dell'Accademia we Florencji i jest jednym z najpopularniejszych miejsc turystycznych w stolicy Toskanii, stale otoczonym przez ludzi i z oderwanym wyrazem twarzy, jak dziewczyna opisana przez BLANCO.