Bloodhound Gang
Bloodhound Gang
Bloodhound Gang
Bloodhound Gang
Bloodhound Gang
Tekst stanowi swego rodzaju autoprezentację Jimmy’ego Popa, który zaczyna od przedstawienia siebie jako „głupiego białasa”. Wokalista dość szczegółowo charakteryzuje własne życie, wprowadzając – jak przystało na Bloodhound Gang – sporą liczbę dwuznaczności i aluzji, kierujących w stronę biologii oraz problemu przedłużenia gatunku. Przez monolog przewijają się znane fikcyjne oraz prawdziwe postaci, takie jak Han Solo (który zawsze „głaszcze swojego Wookiego), Barry White, JFK czy Marvin Gaye.
„Fire Watern Burn” zawiera również dwa obszerne cytaty. Refren to oczywiście słowa legendarnego „The Roof is on Fire”, do którego nawiązuje również tytuł. Oprócz tego Pop parafrazuje piosenkę „Monkey Gone to Heaven” grupy Pixies: „Skoro człowiek to pięć i diabeł to sześć to ja muszę być siedem / Ten białas poszedł do nieba” (w oryginale: „skoro człowiek to pięć i diabeł to sześć to Bóg musi być siedem / Ta małpa poszła do nieba”).