"Drown” muzycznie było jasnym zaznaczeniem, że zespół odchodzi od stricte metalcore'owego grania. Tekstowo natomiast opowiada o oczekiwaniach, którym nie jest się w stanie sprostać, o potrzebie posiadania kogoś, kto będzie w stanie zdjąć z nas część ciężaru i pomóc wspólnie przejść przez trudne chwile.
Ten utwór to także pewnego rodzaju katharsis lidera grupy, Olivera Sykesa, który zmagał się z depresją oraz nałogiem narkotykowym. Dzięki otwarciu się na pomoc innych i rozliczeniu przeszłości, mógł wydostać się z bagna.
Wiesz, że nie jestem w stanie przejść przez to w pojedynkę – to najlepszy przykład o czym traktuje „Drown”. Mam problem, wiem że chcę go pokonać, ale potrzebuję do tego pomocy, bo w osamotnionemu będzie zbyt trudno odeprzeć przeciwności. Autor chce się uwolnić od głazu przywiązanego do swojej kostki, prosi, aby uratować go przed utonięciem.
Piosenka jest swoistym manifestem. Nie tylko, żeby nie odmawiać pomocy, ale także żeby nie iść w zaparte i kiedy tej pomocy potrzebujemy, powiedzmy o tym. Inaczej nie odzyskamy kontroli nad swoim życiem.
