To zbyt ryzykowne, to niebezpieczne
Tak, bardzo (dlaczego?) jak my
Tak trudno jest utrzymać równowagę (Tak trudno)
To na nic
Lecz nawet jeśli to wiem,
nie potrafię przestać
To niemożliwe, niemożliwe, niemożliwe
Upadam
Im więcej mija czasu,
tym bardziej się rozpadam
Niemożliwe, niemożliwe
Znów się rozsypuję
Dom zbudowany z kart, a w środku my
Upada, zwiastując nasz koniec
Dom zbudowany z kart, a w środku, jak głupcy, my
Nie mów, że to sen, zostań ze mną odrobinę dłużej
Jakby jutra nie było
Jakby nie było następnego razu
W moich oczach wszystko, co nie jest tobą
Jest jedynie najmroczniejszą trucizną
Jak zły nawyk, powtarzasz,
że koniec końców nie damy rady
Ale ja nadal nie tracę nadziei
Aż do końca, jeśli jesteś przy mnie, nic mi nie będzie
Lecz nawet jeśli to wiem,
nie potrafię przestać
To niemożliwe, niemożliwe, niemożliwe
Upadam
Im więcej mija czasu,
tym bardziej się rozpadam
Niemożliwe, niemożliwe
Znów się rozsypuję
Dom zbudowany z kart, a w środku my
Upada, zwiastując nasz koniec
Dom zbudowany z kart, a w środku, jak głupcy, my
Nie mów, że to sen, zostań ze mną odrobinę dłużej
