Chevelle - Take Out The Gunman [tekst, tłumaczenie i interpretacja piosenki]

Piosenka porusza cieszący się negatywną sławą w Stanach Zjednoczonych temat masowych strzelanin. Odnosi się krytycznie także do sposobu ich prezentowania w mediach. Tekst utworu przedstawia zarówno punkt widzenia atakującego, jak i jego ofiar. Równolegle okraszony został refleksją członków zespołu. Tytuł „usunąć strzelca” podkreśla tragizm, z jakim kojarzone są częste ataki terrorystyczne oraz po prostu zbiorowe morderstwa. Napastnicy w takich wypadkach nie cofają się przed niczym, kontynuują swoje „dzieło” do czasu, aż sami zostaną zabici.

Wokalista na początku utworu opisuje to, co jego zdaniem, musi czuć człowiek, który staje się bezpośrednim uczestnikiem takiego zdarzenia. Ofiarę z szoku „wyrywa blask uderzenia w skroń i uczucie zimna”, które, w opinii autora tekstu, towarzyszy strzałowi w głowę. Artysta kontynuuje swoje przypuszczenia twierdząc, że zazwyczaj „twarz przestępcy nie jest tą, której poszkodowany mógłby się spodziewać”. Podkreśla to fakt, że tożsamość napastnika najczęściej wzbudza ogromne zdziwienie. Często agresorami są osoby, które z pozoru wydają się być nieszkodliwe. Wokalista zakłada jednak, że każdy morderca musiał wcześniej, z jakiegoś powodu zostać „odrzucony przez społeczeństwo” lub skrzywdzony w inny sposób. Muzyk doszukuje się wytłumaczenia dla agresywnego zachowania. Próbując odgadnąć tok myślenia strzelającego, frontman zastanawia się „jakim cudem wytrzymał on tak długo” zanim ogarnął go „oślepiający bunt”, który zamienił się w masakrę.

Ostatnie wersy utworu podkreślają społeczny odbiór tego typu wydarzeń. Wokalista podkreśla, że „jest w ogromnym szoku, jak przedstawiane są masowe strzelaniny w telewizji”. W wywiadzie dla jednej z rozgłośni radiowych, perkusista Sam Loeffler przyznał, że zawsze go to dziwiło i oburzało. Media bowiem niesamowicie wyolbrzymiają i tak ogromną tragedię. Muzyk zastanawia się zatem czy „gdyby wydarzenia, o których mowa nie zostały pokazane w TV w taki sposób, to czy nie zdarzyłyby się na mniejszą skalę?”. Nie od dziś wiadomo przecież, że media lubują się w tego typu dramatach, nie raz wywołując społeczną panikę i histerię.