Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Dobry styl życia polega na przestrzeganiu niezwykle sztywnego zestawu zasad moralnych. W latach 80. Crass (kolejny zespół Anarcho-Punk z lat 80.) prowadził podobny styl życia jak Chumbawamba. Obaj byli zaangażowani w radykalne nieposłuszeństwo obywatelskie. Zasadnicza różnica polegała na tym, że Crass byli purystami, a Chumbawamba byli gotowi pracować dla podobnych przyczyn, które mogli pragmatycznie wesprzeć.
Spowodowało to rywalizację ich fanów. W końcu Crass został ostracyzowany przez ruchy społeczne, podczas gdy Chumbawamba stał się naczelnikiem Ruchów Górników i Związków Zawodowych, a także zintegrowanych części ruchów LGBT, praw kobiet i zwierząt.
Crass zmarł, a Chumbawamba przetrwał kolejne 30 lat. W tym sensie Chumbawamba przyjął pragmatystyczne podejście anarchistyczne. Ta piosenka satirizuje podejście Crassa i można ją odczytać jako krytykę fanów, którzy byli rozczarowani ich przejściem z niezależnej wytwórni One Little Indian do megagiant EMI, z których Chumbawamba był na wczesnej kompilacji o nazwie „F * ck EMI” , co sugeruje, że utrzymanie dobrego statku utrudnia dokonanie radykalnej zmiany i ogranicza liczbę osób, do których możesz przekazać wiadomość.
