Bohaterem "I Am King" jest człowiek, który postanowił zerwać z zasadami, panującymi w społeczeństwie. Jest mizantropem, uważającym się za lepszego niż większość ludzi, wolnego od zakazów i nakazów tych, którzy uzurpują sobie władzę. Stawia się więc nad tym, co powszechnie uważane jest za dobre i złe.
W jego mniemaniu zasługuje na szacunek za swoją odwagę. Ludzie dalej zniewoleni przez konwenanse i niepotrzebne moralne zasady powinni bić mu pokłony, traktując go wręcz jak króla.
"I Am King" można zinterpretować więc na wiele różnych sposobów. Możemy myśleć o tym tekście jak o wglądzie w psychikę szaleńca, gardzącego rodzajem ludzkim, jak i też o wyznaniu człowieka, któremu udało się osiągnąć jakiś wyższy stopień świadomości, w którym powszechne zasady tracą na swoim znaczeniu. Fakt, że autor zwraca się do nas, potępiając nas za to, że żyjemy niczym tchórze, pozwalając by nasza niepewność i wątpliwości spowalniały nas i blokowały nasz pełen potencjał wskazuje na to, że może jednak osoba, z którą mamy tu do czynienia wie co mówi.
Tak czy owak tajemniczość przekazu jest tu świadomym zabiegiem. To dzięki temu włąśnie jesteśmy prowokowani do myślenia i zachęcani, by samemu pogrzebać trochę głębiej.
