CoMa
CoMa
CoMa
"Sto tysięcy jednakowych miast" to utwór mówiący o tym, że wokół nas wszystko jest takie same, takie same miasta, tacy sami ludzie. Osoba mówiąca w utworze podkreśla, że czasy w których przyszło mu żyć nie są dobre, uważa, że wszyscy dbają wyłącznie o własne interesy, jednocześnie są obojętni wobec spraw innych ludzi w ich otoczeniu.
W opinii Podmiotu mówiącego w utworze jest dość jednoznaczna, negatywna. Uważa on, że ludzie stracili swoją moralność, przestali kierować się prawdą i sprawiedliwością, preferując kłamstwo,jednocześnie, co jeszcze bardziej przygnębiające, akceptują taki stan rzeczy, a nawet preferują życie w kłamstwie.
Dalej, Osoba mówiąca w utworze wspomina, że czuje się w tym świecie zagubiona, niepewna a jedyną prostą drogą jest droga do domu. Czas w domu jest porównany do czasu łagodnego, beztroskiego do kobiety o zielonych oczach.
Podmiot w utworze przyznaje, że często nie jest sobą, udaje, ukrywa własne emocje, boi się pokazać prawdziwego siebie w otaczającej go rzeczywistości. Budzi tow nim żal, że ludzie zamykają się, żyją każdy wyłącznie dla siebie. Ludzie nie krzywdzą się, tylko kiedy śpią, wtedy jak mówi mężczyzna - niebo jest dobre. Mężczyzna, przy którym śpi kobieta czuje się samotny,opuszczony. Brakuje mu ze strony kobiety zrozumienia, akceptacji, miłości, fizycznej bliskości.
Piosenka mówi o ludzkich słabościach, błędach które popełniamy - często niecelowo, a nawet bezwiednie, rzeczach których nie jesteśmy w stanie dostrzec ani im zaradzić. O tym że człowiek nie jest w stanie zauważyć wszystkiego co się dzieje wokół nas i o tym że czas nie jest w stanie się zatrzymać.