Piosenka, w której Krzysztof Klenczon zwraca się do kobiety, którą niegdyś kochał, z którą był blisko. Wspomina wspólnie spędzony z nią czas i jednocześnie patrzy w przyszłość. Nie są już razem, oprócz wspólnej historii niewiele ich łączy. Tytułowe kwiaty we włosach stanowią symbol niewinności i młodości. Potargał je wiatr, nic już nie jest takie, jak kiedyś, niewinna naiwność minęła. Dzisiaj obydwoje są już innymi ludźmi i nie ma sensu patrzeć w przeszłość.
Klenczon pyta dziewczynę po co wraca do tego, co było. Jego zdaniem należy skupić się na tym co jest teraz, na tym co będzie kiedyś. Wracanie do wydarzeń z przeszłości nie przyniesie niczego dobrego, życie wspomnieniami prowadzi do zguby. Wokalista mówi o zgubionych dniach, których nie da się już odnaleźć. Niewykorzystane szanse i zmarnowane chwile nigdy nie powrócą, dlatego właśnie musimy czerpać z życia dziś, teraz, natychmiast.
Prosi więc dziewczynę aby wyrzuciła z pamięci ich wspólny portret, te czasy już nie wrócą, dzisiaj żyją osobno i w tym życiu powinni szukać szczęścia i spełnienia. Drogi dwie i serca dwa, mówi artysta. Których nic już nie połączy. I choć czasem łatwiej byłoby żyć nie mając wspomnień, to przecież one tworzą naszą historię.
