Od samego początku Damso przedstawia osobę, która nie żyje zgodnie z własnymi wyborami i opiniami. Wprowadza wątpliwości, kwestionując możliwy zły wybór życia wybrany przez indywidualny podmiot na zasadach, które nie są jego własnymi.
Antyteza, która pogłębia opór między śmiechem i łzami. Antyteza wyraża to, co niepojęte. Tworzy nową poetycką rzeczywistość. To również wyjaśnia absurd, że ludzie są smutni, ale śmiech może ukryć ich emocje. Cokolwiek przeżyjesz, niebo lub piekło, i tak umrzesz.
Deszcz jest dominującym zjawiskiem naturalnym w umiarkowanych regionach półkuli ziemskiej, szczególnie we Francji. Damso wyjaśnia, że deszcz jest wolny i naturalny, ale żeby się zabezpieczyć, trzeba kupić parasol. Takiego wyboru możemy dokonać w naszym codziennym życiu.
Damo opisuje tutaj osobę homoseksualną, która woli ukryć ten aspekt, aby nie wyjść na nienormalną. Aby sobie ulżyć, woli uprawiać seks z heteroseksualistami, aby wyglądać bardziej „normalnie”.
Jednak, jak mówi Damso, nie można uciec od własnej natury. Aby potwierdzić ten fakt, raper podaje przykład chmury: nie musi patrzeć na pogodę, aby wiedzieć, gdzie powinien się udać i jakie zachowanie powinien przyjąć. Damso mówi, że ludzie często marzą, ale nigdy nie robią nic, aby osiągnąć swoje cele, więc pozostają w jednym miejscu.