Tekst tej piosenki jest opowieścią o, jak sam tytuł wskazuje, tańcu. Bowie jednak nie byłby sobą, gdyby pod płaszczykiem tanecznego kawałka nie przemycił swoich ideałów i refleksji. Kluczem do rozwiązania zagadki tego utworu jest po części wideoklip do niego, w którym artysta opowiada – przez pryzmat Aborygenów – o konieczności akceptacji, tolerancji i zjednoczenia różnych kultur. Podobnie jest w samym tekście – załóż swoje czerwony buty i tańcz bluesa, mówi.
Czerwone buty są symbolem kapitalizmu, wielkiego i bogatego świata zachodu. Bowie nie widzi ucieczki przed tym, co nieuniknione. Ale jednocześnie przerywa zaklęty krąg konsumpcjonizmu i zachęca by w czerwonych butach tańczyć do bluesa – muzyki czarnoskórnych Amerykanów. Wolnej, mocnej, prawdziwej.
Piosenka oczywiście może i powinna być również traktowana po prostu jako taneczny kawałek. Bowie zachęca tutaj do zabawy, do oderwania się od rzeczywistości i zatopienia w tańcu. W refrenie zaś mówi o miłości i gotowości do tego, by w jej imię poświęcać się dla ukochanej osoby. Iść za nią tam, dokąd ta się wybiera.
