„Starman” kontynuuje opowieść o skazanej na nieuchronną zagładę Ziemi, na której pojawia się glam rockowy mesjasz – Ziggy Stardust, artystyczne alter ego Davida Bowiego.
W poprzedzającej piosenkę „Moonage Daydream” podmiotem lirycznym był sam Ziggy. Tutaj tę funkcję przejmuje młody chłopak, który słyszy w radiu apel rockowej supergwiazdy. Ziggy niesie otuchę dla mieszkańców skazanego na zagładę świata, zapowiadając nadejście „gwiezdnego człowieka”, zbawiciela ludzkości.
Wbrew popularnej opinii sam Ziggy nie jest tytułowym kosmitą, ale zwykłym człowiekiem, który głosi przybycie obcych. W rozmowie z Williamem S. Burroughsem, opublikowanej na łamach magazynu „Rolling Stone”, Bowie wyjaśnił, że chodzi o rasę „nieskończonych” (ang. „infinities”), którzy przemierzają wszechświat dokonując skoków poprzez czarne dziury. Wbrew nadziejom Stardusta, stającego się samozwańczym prorokiem przybyszów, „infinities” nie są jednak zainteresowani losem ludzkości, a ich odwiedziny są jedynie rezultatem przypadku.
