Indie-rockowa grupa muzyczna założona w 1997 w Bellingham w stanie Waszyngton. Nazwa została zaczerpnięta z tytułu satyrycznej piosenki zespołu Bonzo Dog Doo-Dah Band z albumu „Gorilla”.

Death Cab for Cutie początkowo był solowym projektem Bena Gibbarda, wówczas gitarzysty formacji Pinwheel. Za pierwsze wydawnictwo Gibbarda pod szyldem Death Cab for Cutie można uznać kasetę zatytułowaną „You Can Play These Songs with Chords”, która odniosła zaskakujący sukces, co w późniejszym czasie przyczyniło się do decyzji Gibbarda o uczynieniu zespołu pełnowymiarowym przedsięwzięciem muzycznym.

Gibbard rekrutował zatem Christophera Walla na gitarzystę, Nicholasa Harmera na basistę i Nathana Gooda...

 Indie-rockowa grupa muzyczna założona w 1997 w Bellingham w stanie Waszyngton. Nazwa została zaczerpnięta z tytułu satyrycznej piosenki zespołu Bonzo Dog Doo-Dah Band z albumu „Gorilla”.

Death Cab for Cutie początkowo był solowym projektem Bena Gibbarda, wówczas gitarzysty formacji Pinwheel. Za pierwsze wydawnictwo Gibbarda pod szyldem Death Cab for Cutie można uznać kasetę zatytułowaną „You Can Play These Songs with Chords”, która odniosła zaskakujący sukces, co w późniejszym czasie przyczyniło się do decyzji Gibbarda o uczynieniu zespołu pełnowymiarowym przedsięwzięciem muzycznym.

Gibbard rekrutował zatem Christophera Walla na gitarzystę, Nicholasa Harmera na basistę i Nathana Gooda na perkusistę. W takim składzie zespół nagrał album długogrający „Someting About Airplanes” w 1998 roku. Wydawnictwo zyskało przychylne oceny niezależnej prasy muzycznej i w 2000 roku wydano „We Have the Facts and We're Voting Yes” – drugi album grupy.

W tym czasie załogę Death Cab for Cutie opuścił dotychczasowy perkusista składu, Nathan Good. Z powodu tej zmiany, obowiązek bębnienia na płycie (oprócz 2 utworów – "The Employment Pages" i "Company Calls Epilogue" nagranych w jeszcze składzie z Goodem) przypadł wokaliście Gibbardowi. Lider grupy jednak nie utrzymał posady perkusisty na długo, bo na jesieni 2000 roku pojawił się Michael Schorr, który wypełnił miejsce po poprzednim perkusiście. W tym samym roku ukazała się jeszcze EPka „The Forbidden Love” i album „The Photo Album”, z którego ukryte utwory znalazły się powtórnie na The Stability E.P.

W 2003 roku w zespole zaszły kolejne zmiany na stanowisku perkusisty – Jason McGerr z Eureka Farm zastąpił Schorra. Z nowym bębniarzem, Death Cab For Cutie nagrali swoją czwartą płytę długogrającą zatytułowaną „Transatlanticism”. Longplay zyskał miano najlepiej sprzedającego się wydawnictwa zespołu – 225 000 kopii sprzedanych w pierwszym roku dostępności albumu w sklepach. Na konto sukcesów grupy można dopisać także wykorzystanie piosenek w serialu telewizyjnym Sześć stóp pod ziemią oraz amerykańskiej produkcji telewizyjnej „The O.C.” oraz w dwóch filmach: „Polowanie na druhny” i „Mean creek”.

Wiosną 2004 formacja nagrała koncertowy album zatytułowany nazwiskiem swojego dźwiękowca – „The John Byrd E.P.”. Płyta została wydana nakładem wytwórni w marcu 2005 roku. W listopadzie 2005 roku Death Cab for Cutie podpisali długoterminowy kontrakt z dużą wytwórnią, tracąc przez to poniekąd status grupy niezależnej. Żeby nie utracić wizerunku indie-rockowców Gibbard w imieniu swoim i kolegów oświadczył na łamach oficjalnej strony: „Nic nie ulegnie zmianie, poza tym że obok psa Barsuka trzymającego w pysku winyl będzie widniała jeszcze literka "A"”.

Dwa pierwsze single z płyty „Plans” wydane przez zespół to „Soul Meets Body” i „Crooked Teeth”. Cały album wyszedł w sierpniu 2005 roku i został dobrze przyjęty przez fanów, jak i środowisko krytyków, czego wyrazem była nominacja do nagrody Grammy w kategorii Najlepszego Alternatywnego Albumu roku 2005. W tym samym roku ukazało się DVD z trasy „Drive Well, Sleep Carefully”.

Na początku 2006 zespół ogłosił że niedługo do sklepów wejdzie wydawnictwo „Directions”, czyli 11 krótkich filmów zainspirowanych utworami z „Plans”, z czego każdy reżyserowany przez inną osobę. Autorami filmików byli: Lance Bangs, P. R. Brown, Ace Norton, Jeffrey Brown, Lightborne, Autumn de Wilde, Rob Scharab, Laurent Briet, Monkmus i Aaron Stewart-Ahn.

Pobocznym projektem Bena Gibbardda jest The Postal Service, będący duetem Gibbarda z twórcą muzyki elektronicznej, Dntelem. Razem wydali jedną płytę w 2003 roku, zatytułowaną „Give Up”.