„Humongous” to utwór otwierający debiutanckie albumu Declana McKenny „Co myślisz o samochodzie?”. Piosenka jest piątym singlem promującym wspomniane wydawnictwo.
W wywiadzie dla magazynu DIY, Mckenna powiedział: „To była ostatnia piosenka, którą napisałem na album. Pamiętam, że pisałem ją, po prostu siedząc w domu z gitarą mojej siostry w pełnej euforii. Napisałem tylko refren i nic więcej. Po prostu krzyczałem słowa, które są super niejasne. Podsumowałem tym wszystkie zamieszania i frustrację, jakich doświadczyłem przez ostatnie dwa lata”.
W wywiadzie dla DIY Magazine Declan wspomniał, że może to być jego ulubiona piosenka zawarta na tej płycie. „Nie wybieram ulubionego dziecka, ale myślę, że to może być, na pewno krok w kierunku, w który zmierzam. Kocham duże potężne refreny, które można po prostu wykrzyczeć i chciałem, aby taki znalazł się na tej płycie”.
Piosenka odnosi się do polityków zachęcających młodych ludzi do wywiadów i audycji, udając tym samym, że ich dotyczą. W rzeczywistości większość polityków nie widzi młodzieży jako swojego docelowego gatunku demograficznego i nie próbuje ich wspierać w swoich celach.
Politycy podczas kampanii przedstawiają różne obietnice, które mogą skłonić społeczeństwo do przekonania, że nastąpi kolejny etap ich rządów. Declan obserwuje jak ludzie, o których mówi, spędzają zbyt dużo czasu na telefonie i marnują swój czas. Często ludzie, którzy są wielcy i mają w sobie nadzieje, są ignorowani przez społeczeństwo.
Może to być odniesienie do faktu, że osoby poniżej lat osiemnastu nie mogą głosować w Wielkiej Brytanii, a więc są ignorowane politycznie. Declan poparł publicznie obniżenie wieku głosowania od lat szesnastu. Sformułowanie „to nie fair” wydaje się niemal dziecinne - trochę jak dziecko wymagające czegoś, czego nas pozbawiono - na przykład uwagi.
Declan sugeruje, że jest pozbawiony uwagi. Mimo że jest "duży", nikt się nie przejmuje jego losem. W czasach współczesnych mediów silny nacisk jest kładziony na narcyzm. Wokalista czuje się jak „nic”, ponieważ wszyscy skupiają się na własnych interesach.
To kontrastuje z wcześniejszymi wypowiedziami Declana, kiedy to nikt nie zwracał na niego uwagi.. Teraz, gdy stał się widoczny, słowa społeczności nie są niczym innym, jak negatywnym komentarzem. On nie chce być osądzany przez innych. Jego wartość nie może być poddawana ocenie. Gdy piosenka zbliża się do końca, mówca jest przekonany, że nie ma nikogo, kto mógłby przejąc się jego losem.
Kolejny wers występuje w trakcie tematycznej i chaotycznej zmiany w muzyce, co podkreśla dezorientację. Można to zinterpretować jako odpowiedź na krytykę Declana. Wokalista, zamiast słuchać młodych głosów decyduje się na wyśmiewanie swojej młodości.
