Deep Purple
Deep Purple
Deep Purple
Deep Purple
Deep Purple
Sentymentalna ballada napisana przez Ritchiego Blackmore’a zawiera świadectwo osoby, która przez długi czas zmagała się ze smutnym losem tułacza. W długich podróżach mężczyźnie dodawało sił wspomnienie ukochanej osoby oraz nadzieja na ponowne spotkanie; z utęsknieniem wyczekiwał dnia, kiedy „weźmie ją za dłoń i będzie śpiewał jej piosenki”.
Nie wiemy, czy włóczęga odnalazł wreszcie wybrankę swojego serca; być może kieruje słowa do kogoś, kto już odszedł? Wspomina, że kiedy noce były chłodne, wydawało mu się, że ma tę osobę u swego boku, ale stanowiło to tylko złudzenie.
Teraz niegdysiejszy wędrowiec ulega już starości, a piosenki, które śpiewał, stanowią tylko „echem w oddali”. Wygląda na to, że na zawsze pozostał samotny i nie dotarł do kresu tułaczki; ostatecznie ulega losowi, któremu zawsze będzie podporządkowany.
Chociaż pozostali muzycy Deep Purple mieli nie przepadać za balladą, stanowiła ona jedną z ulubionych kompozycji Blackmore’a. Zyskała również uznanie wśród fanów oraz była wielokrotnie coverowana przez grupy takie jak Whitesnake czy Opeth.