Piosenka opowiada historię uzależnionej od narkotyków (Class A Drug) prostytutki. Została napisana krótko po tym, jak Ed odwiedził przytułek dla bezdomnych i wysłuchał historii przebywających tam ludzi. Był wtedy naiwnym nastolatkiem (18 lat), którego usłyszane opowieści bardzo zaskoczyły i zaszokowały. Wracając tego samego dnia do domu napisał tę piosenkę. Jego zamiarem było skomponowanie utworu o optymistycznym przesłaniu. W utworze nie mówi wprost o narkotykach używając wyrażenia „jest w najwyższej klasie”. Był to główny sposób zamaskowania tematu i wyrażenia treści związanej z uzależnieniem w formie bardziej subtelnej.
Pierwsza zwrotka stanowi opis fizyczny wspomnianej dziewczyny. „Białe usta, blada twarz , Wypalone płuca”. „Oddychanie płatkami śniegu” symbolizuje regularne zażywanie narkotyków. Nałóg doprowadza ją do upadku i zmusza do podejmowania ciągłej walki o swoje życie. Wszystkie dnie stały się dla niej nocą. W jej życiu nie gości światło, nadzieja i miłość. Wszystkie swoje pieniądze przeznacza na używki. Zmuszona jest do podjęcia pracy jako prostytutka. Tylko w ten sposób może uregulować swoje długi.
The Class A Team to metafora - dziewczyna jest pod wpływem silnych narkotyków klasy A. Ludzie szeptają za jej plecami i uważnie ją obserwują. W ich oczach marnieje, zanika, spada w dół. Nie posiada żadnych perspektyw i ambicji na przyszłość. Stara się uciec za wszelką cenę od szarej rzeczywistości, jednak nie jest to proste. Jej podróż z narkotykami trwa od 18 roku życia. Jej ciało powoli staj się kruche, a twarz przyjmuje kolor bieli. „Najgorsze rzeczy przychodzą do nas same” - jest to wysoka cena jej uzależnienia.
