W tym utworze Eldo stara się podkreślić wartość rozsądku i moralności. Chce nas przekonać do tego, byśmy nie bali się postępować słusznie, nawet kiedy właściwa droga nie wydaje się tą łatwiejszą. We współczesnym świecie człowiek zbyt często nie potrafi nałożyć sobie jakichś ograniczeń, gotów posunąć się do wszystkiego, byleby tylko ugrać dla siebie coś więcej.
Coraz mniej z nas kieruje się swoim sumieniem, wybierając szybki zysk, nawet jeżeli obarczony jest on krzywdą dla drugiego człowieka. Autor sugeruje nam, że może to wynikać po części z presji, jaką wywiera na nas otoczenie i wpływu innych ludzi na nasze osądy. Sam popełnił w życiu wiele błędów, których teraz żałuje, postanowił odciąć się więc od niemoralności społeczeństwa, stawiając na poleganie na własnym rozumie. Woli kroczyć własną ścieżką, samemu oceniając, co będzie dla niego dobre i próbując podejmować właściwe decyzje, przestrzegając moralnego kodeksu, jaki zdążył sobie wykształcić, przez wiele lat obserwując zło wokół siebie.
Teraz nie ma najmniejszych skrupułów by odmówić, gdy wymaga się od niego czegoś, co kolidowałoby z jego zasadami. Nie chce już tylko zadowalać oczekiwań innych, dopasowywać się na siłę do świata który i tak jest zepsuty i pozbawiony dobra. Po co marnować swoje życie na uczynki, przez które potem ciężko będzie nam spać w nocy?
Zamiast uginać się i wybierać łatwą drogę, lepiej jest włożyć starania i wysiłek by żyć godnie, nie zostawiając za sobą tylko zniszczenia i cierpienia. Sukces za wszelką cenę nie jest dobrą opcją, gdy zamiast tego można kierować się uczciwością i być po prostu dobrym człowiekiem.
