Eliza Doolittle
Eliza Doolittle
Eliza Doolittle
Eliza Doolittle
Eliza Doolittle
Celem piosenki jest poprawa humoru słuchacza. Eliza Doolittle pisząc utwór chciała, aby jej odbiorcy zrozumieli, że stres i zmartwienia tylko pogarszają jakość życia. Zamiast analizować każdy swój błąd i przejmować się plotkami na własny temat, lepiej skupić się na przyjemnościach. Nie należy za bardzo koncentrować się na kłopotach czy przykrościach, które nas spotykają. Rozsądniej jest „spakować je do torby podróżnej i zakopać” na dnie morza.
Artystka zdaje sobie sprawę, że codzienność często bywa trudna i stale dostarcza ludziom powodów do zmartwień. Sama kiedyś kierowała swoją uwagę głównie na swoje słabości oraz cierpienie panoszące się w świecie. Wpędzało ją to w przygnębienie. Postanowiła więc odciąć się od ciemnej strony życia. „Nie ulega wątpliwości, że zawsze znajdzie się coś nad czym można płakać”, ale Doolittle nie chce już, spędzać czasu na refleksji nad problemami. Pragnie poświęcić się szczęściu.
Ciekawym zabiegiem artystki jest użycie w utworze fragmentu piosenki Pack up your troubles in your old kit bag. Owa pieśń marszowa była wyśpiewywana przez żołnierzy podczas Pierwszej Wojny Światowej. Artystka postanowiła wpleść ją we własną kompozycję, ponieważ, jak wyznała w wywiadzie dla The Guardian, zachwyca ją optymizm w niej zwarty. Oczywiście w oryginalnej wersji, pogoda ducha spowita jest wojennym cierpieniem. Doolittle chciała wznieść tekst przyśpiewki na inny poziom. Postanowiła użyć go, jako podstawy wyznawanej przez siebie filozofii. Artystka uważa, że pozytywne myślenie jest najlepszą z możliwych postaw człowieka.