„Fuoriluogo” to pierwsza współpraca między Hernią a Madame. Czując się inaczej niż inni, nie znajdując odpowiedniego miejsca dla siebie i chowając się za osobą, która nie jest naprawdę tego godna, nie jesteś nieznanym tematem dla Herni, który już poruszył ten temat w utworach takich jak „Certi giorni”, „Paranoia mia” i „La strach".
Ernia odnosi się do oceny, którą podjął na egzaminie końcowym w szkole średniej. Ci, którzy unoszą się na wodzie, są tymi, którym jakoś się to udaje, w rzeczywistości Hernia twierdzi, że porzucił wystarczająco dużo szkół.
Mimo to profesor powiedział mu, że ci, którzy unoszą się na wodzie, są nic nie warci (są gównem). Wszyscy noszą maskę na przyjęciu, na które poszedł Ernia: noszą ją, ponieważ jest to zamaskowana impreza i ukrywają swoją prawdziwą twarz. W związku z tym Hernia pamięta, jak jedna z najsławniejszych księżniczek Disneya była pokorną sługą, pamiętając, by nie oceniać książki po okładce.