Historia opowiada o życiu Fergie, która niespodziewanie odniosła sukces i stała się bogatą osobą. Wokalistka śpiewa o tym, że mimo otaczających ją dóbr materialnych, do końca będzie pamiętała o życiu, które wiodła przed karierą muzyczną.
"Jeśli nie masz kasy, zabieraj swój spłukany tyłek do domu!" - tymi słowami rozpoczyna się utwór. Wers ten nawiązuje do piosenki "If you ain't got no money". Refren opowiada o lataniu pierwszą klasą, piciu ekskluzywnych trunków i o tym, że mimo wszystko, artystka pozostała taką samą osobą, jaką była zanim stała się posiadaczką dużych pieniędzy.
Wokalistka ubiera sie w najdroższych sklepach i jada w najlepszych restauracjach. Lubi modne ubrania, piękną biżuterię oraz wszystko co pochodzi "z wysokiej półki". Fergie wie, że nie jest ideałem. Jak każdy ma swoje słabości i wady. Mimo bogactwa, nadal jeździ z przyjaciółmi do przydrożnych barów i ogląda telewizję z rodziną "tuż po koncercie lub po Grammy's". Kobieta deklaruje, że cały czas wraca w myślach do dzieciństwa i czasów młodości, kiedy mogła tylko pomarzyć o luksusach, którymi dzisiaj się otacza.
W piosence gościnnie występuje Ludacris. Raper opowiada o tym, że rozumie rozterki Fergie. On też pochodzi z biednej rodziny a teraz ma za dużo pieniędzy. On i Fergie są jak Bonnie i Clyde. W utworze jest mowa o Robinie Leachu, amerykańkim celebrycie, który napisał książkę, pt.: "Lifestyles of The Rich and Famous". Ludacris mówi o tym jak dużo wydaje na niepotrzebne rzeczy, szczególnie na biżuterię.
