Podczas rozmowy z Interview Magazine Fiona wyjaśniła, że nazwa piosenki pochodzi od Jonathana Amesa, amerykańskiego autora i scenarzysty, z którym się spotyka: „Zrobiłam to, ponieważ Jonathan lubi wypowiadać swoje imię. Wkurza mnie na wiele sposobów, ale wciąż jestem z nim bardzo blisko. Czułam, że zasługuje na piosenkę z jego imieniem.
W wywiadzie dla Pitchfork Fiona dodała: „Przybyłam do Nowego Jorku na trzy miesiące, aby pisać i brać udział w zajęciach z percepcji wizualnej w New School. Byłam przy fortepianie i zaczęłam pisać utwór muzyczny, który przypominał mi Jonathana, ponieważ pod pewnymi względami jest tak ekstremalny.
Jest tak zabawnie cichy na co dzień, ale kiedy jest na scenie lub jest podekscytowany grupą ludzi, jest po prostu zawstydzająco bombastyczny. Więc pomyślałam: „Hej, piszę tę muzykę, która przypomina mi o tobie”, a on powiedział: „Czy to ma w sobie moje imię?” Pomyślałam: „Zrobię to dla niego”. Ale potem zerwaliśmy”.
