Fismoll
Fismoll
Fismoll
Fismoll kolejny raz w subtelny, poetycki sposób opisuje uczucie względem drugiej osoby. Charakteryzowana tutaj miłość jest czymś nowym, dziewiczym, nie naznaczonym piętnem czasu; podróż dopiero się zaczyna, powoli i ostrożnie: Jesteś ciekawa, co jest za drzwiami (...) Idąc niezbyt szybko / Dojrzewając do zaufania.
Podmiot liryczny chciałby na zawsze zapamiętać ukochaną właśnie taką, jaką jest teraz: bezpieczna, czysta i szczera. Obraz jest do tego stopnia urzekający, że wyzwala potrzebę utrwalenia na płótnie: Chciałbym ciebie namalować / Taką będę ciebie pamiętał. Z tyłu kryje się lęk związany z upływem czasu, który bez wątpienia odmieni dziewczynę (Twoje skromne oczy nie będą już więcej tak samo skromne).
W kolejnych wersach autor akcentuje rozwój uczucia, łączącego podmiot liryczny i jego ukochaną. Na początku, kiedy jeszcze tworzą dwa odrębne byty, mówi: Jesteś wszechświatem / W ziarenku piasku. Później, w ostatniej zwrotce, mężczyzna i kobieta są już złączeni miłością, a liczbę pojedynczą zastępuje liczba mnoga: Jesteśmy wszechświatem.
Tytuł nawiązuje prawdopodobnie do biblijnej Pieśni nad pieśniami, jednej z ksiąg starotestamentowych. Sześć składających się na księgę pieśni opisuje miłość Oblubieńca i Oblubienicy, która może być interpretowana jako metafora relacji pomiędzy Bogiem a Izraelem lub Chrystusem i Kościołem.
Tekst piosenki Fismolla jest na tyle niejednoznaczny, że kwestią indywidualnej interpretacji pozostaje odczytanie go w kontekście Pieśni nad pieśniami lub też w oderwaniu od biblijnej księgi.