Fisz opowiada w tej piosence o kobiecie, która sens życia znalazła w noszeniu markowych ciuchów, kupowaniu i otaczaniu się drogimi przedmiotami. Jedyne czego pragnie to lans, podziw w oczach innych ludzi. Fisz w zabawny, ironiczny sposób szydzi z takiego podejścia, takiego stylu życia. Kobieta, o której rapuje czuje się w sztucznym świecie "jak WC-Picker w toalecie". Krótko mówiąc - jak ryba w wodzie.
W całym tekście Fisz wymienia rzeczy, które robi i które lubi kobieta. Nie są dla niej ważne ani wygoda, ani cena produktu. Wszystko co drogie i luksusowe, wszystko, co ma ma prestiżową metkę jest jej celem, jej marzeniem. Używając postaci dziewczyny raper opowiada o całym, opętanym konsumpcjonizmem, świecie. Wyśmiewa takie ambicje, nie rozumie ludzi, którzy nie widzą niczego poza metkami drogich produktów.
Logotypy dają takim ludziom pewność siebie, budują ich samoocenę. Ci, którzy widzą sens tylko w kupowaniu muszą mieć problemy innej natury - być może wewnętrznie czegoś im brakuje stąd chęć i potrzeba zastąpienia tej rzeczy metkami właśnie. A to wszystko sztuczność - imitacja.
