Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
"Pretending" to utwór pochodzący z wydanego 22 marca 2024 roku drugiego pełnowymiarowego albumu studyjnego amerykańskiej piosenkarki i autorki tekstów znanej jako Fletcher. Wydawnictwo noszące tytuł "In Search Of The Antidote" ukazało się za pośrednictwem wytwórni Universal Music Group oraz Capitol Records.
Piosenka "Pretending" porusza temat zaprzeczania i oszukiwania siebie w związku, w którym obie strony udają, że wszystko jest w porządku, choć w głębi duszy wiedzą, że tak nie jest. Piosenka oddaje uczucia tęsknoty, nieodwzajemnionej miłości i walki o zachowanie fasady, aby uniknąć zmierzenia się z bolesną prawdą.
Utwór bada złożoność nieodwzajemnionej miłości, odmowy i emocjonalne skutki udawania kogoś, kim nie jest się w związku. Przekazuje przesłanie tymczasowego uspokojenia poprzez zaprzeczenie, ale ostatecznie konfrontuje się z nieuniknioną koniecznością zmierzenia się z rzeczywistością i związanym z nią bólem.
W informacji dotyczącej projektu czytamy: "Mam słabość do dreszczy serca. To moja specjalność. Rozbijam własne części, żeby wszystko złożyć w całość. Ale może o to właśnie chodzi. Stań się absolutnie niczym, uświadom sobie, że jesteś wszystkim. Zależy od soczewki, przez którą patrzysz, soczewki, którą namaszczasz. Poczuj pełen zakres miłości do nieskończonych zakątków niebios i głębokiego nurkowania w głębinach bólu. Żyję dla wzlotów, żyję dla sympatii".
"Przypomnienie bicia w mojej klatce piersiowej, przypomnienie pożądania. Na życie. Jeśli chodzi o lekarstwo, które znalazłem w różnych rzeczach. Kobiety. Droga. W bogach i aniołach, którzy śpiewają. Moja rodzina. Nieznajomi. Usta. W butelkach zaufania. W falach własnych bioder. Uciekając od serc, których nigdy nie chciałam złamać. Wrak pociągu, którego nie można nie oglądać. Zastanawiam się, dlaczego to moja ulubiona rola".
"Podobnie jak Julia Roberts. Zawsze była tą grzeczną dziewczynką, która odeszła, tą, która uciekła. Nieznane mnie denerwuje, dlatego tak bardzo chcę się przywiązać. do ciebie, do kogokolwiek, do czegokolwiek, nawet do mnie. Nie wiem, czy to tylko strach, czy mówi moje ego. Bo co będzie, jeśli jutro nie będę tym, czego chcę i nie podoba mi się to, co widzę. Dlatego lubię udawać wieczorami, że może pewnego dnia będzie mi lepiej. Czasami chcę cię porzucić, Cari, a innym razem chcę stworzyć z tobą dom".
"Ale jak powiedział kiedyś mój stary przyjaciel, dwie rzeczy mogą być prawdą. Może nie jestem dziewczyną moich marzeń, może jestem. Dlatego wyzywam Cię, abyś mnie poprowadził. Pokaż mi, czego tak się boisz. Pokaż mi, że potrafisz. Zabierz mnie w podróż do przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Przez nasze epoki. Nie wiem zbyt wiele, ale wiem, że to piekielna podróż, piekielne przedstawienie i wspaniała przejażdżka. W poszukiwaniu antidotum".
