Kiedyś widziałam przyszłość, a teraz nic nie widzę
Wycięli mi oczy i odesłali do domu
Chodzić po kuchni w poszukiwaniu skrawków inspiracji
Płaczę jak Cassandra
Kiedyś przepowiadałam przyszłość, ale odcięli mi język
I zostawili mnie robiącą pranie, żebym myślała o tym, co zrobiłam
To nie byłam ja, to była piosenka
Kiedyś przenosiłam się w przyszłość, przywróć to wszystko
Niech krwawi przez moje palce, skarb w moich rękach
Teraz wymykam się, gdy nikogo nie ma
Bo postawili krzyże na drzwiach, żeby mnie nie dopuścić
Ogród zarósł
I biegnę środkiem drogi
Widzisz mnie?
Nie widzę cię
Wszystko, o czym myślałam, że wiem, zniknęło z widoku
W tej ślepocie jestem skazana na
Cóż, słyszysz mnie?
Nie słyszę cię
Każda piosenka, o której myślałam, że znam, zostałam na nie ogłuszona
I nie ma już komu śpiewać
Wszyscy bogowie zostali udomowieni
A Niebo jest teraz przereklamowane
A kościoły, wszystkie zamknęły swoje drzwi
Cóż, możesz zanieść swoje skargi prosto do Pana
Staram się nadal patrzeć na świat z podziwem
Gdy róże kwitną
A furgonetka zamieszek wciąż jest wyraźnie widoczna
Widzisz mnie?
Nie widzę cię
Wszystko, o czym myślałam, że wiem, zniknęło z widoku
W tej ślepocie jestem skazana na
Cóż, słyszysz mnie?
Nie słyszę cię
Każda piosenka, o której myślałam, że znam, zostałam na nie ogłuszona
I nie ma już komu śpiewać
Przyjmijcie mnie z powrotem
Oh, pijani bogowie rzezi
Wiecie, że zawsze byłam waszą ulubioną córką
Widzisz mnie?
Nie widzę cię
Wszystko, o czym myślałam, że wiem, zniknęło z widoku
A jeśli pobiegnę wystarczająco szybko
Czy mogłabym się rozpaść
Gdy imperia upada, a katedry upadają się w moim sercu?
