[Intro]
A ja wariuję na środku ulicy
Z całkowitym przekonaniem kogoś, komu nigdy nie przytrafiło się coś naprawdę złego
Ale teraz jestem oddana temu uczuciu
[Zwrotka 1]
Nie wiem jak to się zaczęło
Nie wiem jak to zatrzymać
Nagle tańczę
Do wyimaginowanej muzyki
[Refren]
Coś się zbliża, brak mi tchu
Po prostu kręciłam się i tańczyłam do śmierć
Coś się zbliża, brak mi tchu
Po prostu kręciłam się i tańczyłam do śmierć
[Zwrotka 2]
I to już koniec
I myślę o niej
Jeżdżąc na tylnym siedzeniu samochodu
Będę twoim demonicznym tatusiem
Czy rozmawiają z tobą?
Bo do mnie też przemawiają
Presja i panika
Przepychasz swoje ciało
[Refren]
Coś się zbliża, brak mi tchu
Po prostu kręciłam się i tańczyłam do śmierć
Coś się zbliża, brak mi tchu
Po prostu kręciłam się i tańczyłam do śmierć
[Bridge]
Powiedziałeś, że rock and roll jest martwy
Ale czy to tylko dlatego, że nie
Zmartwychwstał na twój obraz?
Jak gdyby Jezus wrócił
Ale w pięknej sukience
A wszyscy ewangelicy byli jak
"Oh, tak"
"Oh, tak"
[Refren]
Coś się zbliża, brak mi tchu
Po prostu kręciłam się i tańczyłam do śmierć
(Coś się zbliża, coś się zbliża)
Coś się zbliża, brak mi tchu
Po prostu kręciłam się i tańczyłam do śmierć
(Coś się zbliża, coś się zbliża)
Coś się zbliża, brak mi tchu
Po prostu kręciłam się i tańczyłam do śmierć
(Coś się zbliża, coś się zbliża)
Coś się zbliża, brak mi tchu
Po prostu kręciłam się i tańczyłam do śmierć
(Coś się zbliża, coś się zbliża)
Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
"Choreomania" to utwór pochodzący z wydanego 13 maja 2022 roku piątego albumu studyjnego zespołu Florence + the Machine. Wydawnictwo noszące tytuł "Dance Fever" jest następcą albumu "High as Hope" z 2018 roku. W ramach promocji projektu ukazały się następujące single: "King", "Heaven Is Here", "My Love" oraz "Free."
Piosenka "Choreomania" była jedną z pierwszych pozycji napisanych na potrzeby albumu "Dance Fever" i można ją uznać za utwór tytułowy, ponieważ została nazwana na cześć tanecznej plagi, która miała miejsce w Europie w XVI wieku, a dokładniej w 1518 roku. Wydawać by się mogło, że piosenka odnosi się do pandemii COVID-19, choć Welch wyjaśniła w jednym z wywiadów, że "Choreomania" została napisana jeszcze przed jej rozpoczęciem:
"Najdziwniejsze w tej piosence jest to, że została napisana przed Covidem. Zaczęłam ją pisać w 2019 roku i, co bardzo dziwne, w sposób, w jaki robią to piosenki, te, które wydają się najbardziej pandemiczne, zostały napisane przed pandemią. I zdarza mi się to dość często."
Pandemia w naturalny sposób znalazła swoje ujście w utworze, gdy podczas tytułowej "tanecznej plagi" ludzie wyszli na ulice łączyli się w niekontrolowanych tańcu, który uważano za rodzaj katharsis, Florence stwierdziła, że miała podobne odczucia w okresach kolejnych lockdownów, taniec uwalniał ją od niepokoju, że nigdy więcej nie będzie koncertować.
W oficjalnym oświadczeniu prasowym, dotyczącym całego projektu, można przeczytać: "'Dance Fever' zostało nagrane w Londynie podczas pandemii w oczekiwaniu na ponowne otwarcie świata. Przywołuje to, czego Florence najbardziej brakowało w czasie lockdownu – kluby, tańce na festiwalach, bycie w wirze ruchu i wspólnoty – oraz nadzieję na ponowne spotkanie."
"Tuż przed pandemią Florence zafascynowała się choreomanią, renesansowym fenomenem, w którym grupy ludzi – czasami tysiące – tańczyły dziko, aż do wyczerpania, upadku i śmierci. Obrazy te rezonowały z Florence, która koncertowała bez przerwy od ponad dekady, a w czasie lockdownu wydawała się dziwnie przewidująca."
"Obraz i koncepcja tańca oraz choreomanii pozostały centralne, gdy Florence splatała własne doświadczenia tańca – dyscypliny, do której zwróciła się we wczesnych dniach trzeźwości – z folklorystycznymi elementami moralnej paniki z czasów średniowiecza. W ostatnich czasach odrętwienia i zamknięcia taniec oferował siłę napędową, energię i sposób patrzenia na muzykę bardziej choreograficznie."
"Zaczynając, jak zawsze, uzbrojona w zeszyt wierszy i pomysłów, Florence właśnie przybyła do Nowego Jorku w marcu 2020 roku, aby rozpocząć nagrywanie, gdy Covid-19 wymusił jej powrót do Londynu. Zamknięte w domu piosenki zaczęły się zmieniać, z ukłonami w stronę tańca, folku, Iggy Popa z lat 70., tęsknoty za utworami folkowymi a la Lucinda Williams czy Emmylou Harris i nie tylko, ostatecznie dotarły do miejsca, które Florence opisuje jako 'Nick Cave w klubie.'"
"[...] 'Dance Fever' to album, który ukazuje Florence u szczytu swoich mocy, wchodzącą w pełni zrealizowane samopoznanie, naśmiewającą się z własnej, stworzonej przez siebie osobowości, bawiącą się ideami tożsamości, męskości i kobiecości, odkupienia i świętowania."
