[Zwrotka]
Powiedziałaś, że to mogła być najlepsza rzecz
Jaka ci się kiedykolwiek przydarzyła
Więc postanowiłeś tego nie robić
Teraz wracasz każdego lata
Jak mięsożerny kwiat
I w upale wpatruję się w twoje ręce i ja
Myślę, że jesteś najpiękniejszą rzeczą, jaką kiedykolwiek widziałam
Ale gdybym była wolny, by móc cię kochać
Nie chciałbyś mnie, prawda?
Niedostępność to jedyna rzecz, która cię kręci
Chodź tu, kochanie, powiedz mi, że się mylę
[Refren]
Rozwaliłam dla ciebie swoje życie
A ciała spadają dla ciebie na podłogę
I złam mnie, potrząśnij mną, zniszcz mnie
Chodź tu, kochanie, powiedz mi, że się mylę
Nie kocham cię, po prostu kocham bombę
Jedyna rzecz, która mnie kręci, to spadające budynki
Rozwaliłam dla ciebie swoje życie
A ciała spadają dla ciebie na podłogę
I złam mnie, potrząśnij mną, zniszcz mnie
Chodź tu, kochanie, powiedz mi, że się mylę
Nie kocham cię, po prostu kocham bombę (Oh, oh, oh)
Pozwoliłam temu spłonąć, ale to po prostu musiało zostać zrobione (Oh, oh, oh)
I jestem w ruinie, ale czy to jest to, czego przez cały czas chciałam?
Czasami dostajesz dobro, czasami dostajesz piosenkę
Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
"The Bomb" to utwór pochodzący z wydanego 13 maja 2022 roku piątego albumu studyjnego zespołu Florence + the Machine. Wydawnictwo noszące tytuł "Dance Fever" jest następcą albumu "High as Hope" z 2018 roku. W ramach promocji projektu ukazały się następujące single: "King", "Heaven Is Here", "My Love" oraz "Free."
Tak na temat piosenki wypowiedziała się Welch: "Myślę, że jest tu wiele ukłonów w kierunku poprzednich płyt. Cała trójka jest na tym albumie, co jest miłe. Ponieważ czuję, że jakoś wypełniam lukę między nimi wszystkimi na tej płycie, wszystkimi rzeczami, którymi się interesowałam. Ta piosenka jest ukłonem w stronę tego, o czym myślałam, w kategoriach niedostępności u ludzi, jako 'High as Hope', 'Big God', z obsesją kogoś, kto nigdy do ciebie nie odpisze."
"Dlaczego osoba, która tworzy najwięcej przestrzeni i nic Ci nie daje, jest najbardziej atrakcyjną osobą? I tak naprawdę dzieje się tak dlatego, że jeśli jesteś autorem piosenek, dają ci one ogromną przestrzeń dla fantazji i możesz napisać wszystko, co chcesz, ponieważ tak naprawdę nie istnieją. Za każdym razem, gdy myślę, że byłam w stabilnym miejscu, coś lub ktoś podejdzie i zapyta: 'Jak się poczujesz, gdy to wszystko wysadzisz?' To także strach przed dorastaniem i strach przed starzeniem, bo jeśli stale regenerujesz się przez innych ludzi, wysadzając, zmieniając wszystko, nigdy nie będziesz musiał stawić czoła starzeniu się lub śmierci."
W oficjalnym oświadczeniu prasowym, dotyczącym całego projektu, można przeczytać: "'Dance Fever' zostało nagrane w Londynie podczas pandemii w oczekiwaniu na ponowne otwarcie świata. Przywołuje to, czego Florence najbardziej brakowało w czasie lockdownu – kluby, tańce na festiwalach, bycie w wirze ruchu i wspólnoty – oraz nadzieję na ponowne spotkanie."
Tuż przed pandemią Florence zafascynowała się choreomanią, renesansowym fenomenem, w którym grupy ludzi – czasami tysiące – tańczyły dziko, aż do wyczerpania, upadku i śmierci. Obrazy te rezonowały z Florence, która koncertowała bez przerwy od ponad dekady, a w czasie lockdownu wydawała się dziwnie przewidująca."
"Obraz i koncepcja tańca oraz choreomanii pozostały centralne, gdy Florence splatała własne doświadczenia tańca – dyscypliny, do której zwróciła się we wczesnych dniach trzeźwości – z folklorystycznymi elementami moralnej paniki z czasów średniowiecza. W ostatnich czasach odrętwienia i zamknięcia taniec oferował siłę napędową, energię i sposób patrzenia na muzykę bardziej choreograficznie."
"Zaczynając, jak zawsze, uzbrojona w zeszyt wierszy i pomysłów, Florence właśnie przybyła do Nowego Jorku w marcu 2020 roku, aby rozpocząć nagrywanie, gdy Covid-19 wymusił jej powrót do Londynu. Zamknięte w domu piosenki zaczęły się zmieniać, z ukłonami w stronę tańca, folku, Iggy Popa z lat 70., tęsknoty za utworami folkowymi a la Lucinda Williams czy Emmylou Harris i nie tylko, ostatecznie dotarły do miejsca, które Florence opisuje jako 'Nick Cave w klubie.'"
"[...] 'Dance Fever' to album, który ukazuje Florence u szczytu swoich mocy, wchodzącą w pełni zrealizowane samopoznanie, naśmiewającą się z własnej, stworzonej przez siebie osobowości, bawiącą się ideami tożsamości, męskości i kobiecości, odkupienia i świętowania."
