Piosenka napisana jest z perspektywy mężczyzny, który pragnie zakończyć związek i zachęcić kobietę do odejścia, okazując jej przy tym wyłącznie chłód i nie zdradzając żadnych emocji. Przekonuje partnerkę, że rozstanie nie będzie żadną wielką tragedią; „budynki się nie zawalą”, a „posągi nie zapłaczą”. W rzeczywistości on sam doświadczy niewypowiedzianego bólu – nie zamierza jednak się z tym zdradzić.
Ostatnią zwrotkę, gdzie mowa jest o „dźgnięciu sztyletem”, możemy interpretować jako sugestię, że mężczyzna uległ negatywnym emocjom i zamordował kobietę. Zło zawarte w czynie, którego się dopuścił, podkreślone zostaje przez fakt, że „kibicują” mu zbrodniarze i dyktatorzy: Hitler, Stalin, Mao Tse-Tung.
W 2006 roku, podczas występu na festiwalu EXIT w serbskim Nowym Sadzie, Kapranos zadedykował piosenkę Gavrilo Principowi – Serbowi odpowiedzialnemu za dokonanie zamachu na arcyksięcia Franciszka Ferdynanda (od którego imienia pochodzi nazwa zespołu).
