Borixon i Popek opisują tutaj swój Albański Raj, miejsce marzeń, w które trafiają na narkotycznych wizjach. Tutaj koks, alkohol i pieniądze płyną nieprzerwanym strumieniem, a władzę trzymają ci właśnie dwaj raperzy, niepodzielnie panując w całym swoim królestwie. Piękne kobiety są tutaj na wyciągnięcie ręki, wmieszane w folklor zaraz obok cyganów, wielbłądów i wszechobecnego skwaru.
Cóż, wizja raperów nie jest może jakoś specjalnie skomplikowana, ale łatwo idzie się domyślić, co nas będzie czekało, gdy wpadniemy w odwiedziny. Popek na potrzeby tego kawałka wymyślił własny język, który wykorzystuje w refrenie. Mamy tu trochę bezsensownego bełkotu, który po prostu ma nas bawić, co jak wszyscy wiemy, wychodzi całkiem znośnie.
Niestety, jak to w życiu bywa, wszystko co dobre szybko się kończy. Okazuje się, że wyśniona Albania jest tak naprawdę tylko iluzją, halucynacją wywołaną zapewne nadużyciem środków psychoaktywnych. Piękne kobiety, pieniądze i pustynny krajobraz zmieniają się w usyfiony, capiący garaż. No cóż, raz na wozie, raz pod wozem.
