Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Numan przedstawia tutaj swoją wizję końca świata. „M.E.” pokazuje nam rzeczywistość, w której ludzkość przestała istnieć, pozostawiając za sobą tylko maszyny. Bohaterem tego kawałka jest właśnie ostatni z tych myślących robotów, świadomy tego, że i on niedługo już „umrze”. Nie będzie to oczywiście prawdziwa śmierć, tylko wyłączenie się z powodu zużycia, ale tak czy owak świadomość tego, że odchodzi samotnie napawa narratora smutkiem.
Widzimy, że zagłada człowieka i maszyny była skutkiem naszych własnych błędów. To my najpierw zbudowaliśmy tych, którzy mieli nam służyć, oni zaś się zbuntowali i przejęli nad nami kontrolę, a następnie najzwyczajniej w świecie wytępili, uważając za zbędnych. Okazało się jednak że sama technologia nie jest w stanie przetrwać bez ludzkości i teraz ostatni z androidów może tylko żałować, że jego pobratymcy popełnili ten tragiczny w skutkach błąd.
Tak czy owak nie da się już niczego zrobić, więc bohater po prostu postanawia pogodzić się z tym, co będzie. Może przecież odłączyć swoje uczucia i ból spowodowany samotnością. W takim stanie będzie spokojnie czekał, aż nie będzie już w stanie funkcjonować. Wtedy na Ziemi nie będzie już żadnej istoty obdarzonej rozumem i inteligencją.
