W tym utworze Gedz pokazuje nam, jak ważna jest dla niego autentyczność w jego twórczości. „Ghostwriter” przedstawia nam rapera, który nie robi muzyki pod publikę, świadomie wybierając tematy, które przekuwa w utwory. Nie pisze pustych bangerów, nie rapuje o modnych tematach, popularnych motywach i rzeczach, z którymi się nie utożsamia. Pisze teksty tylko o tym, co z nim rezonuje, nie zastanawiając się, czy jest to właściwe.
Autor w kwestiach twórczych kieruje się własnym sercem, mówi o rzeczach które sam uważa za wartościowe, odrzucając trendy i kierunki, które w danym momencie są popularne w świecie muzyki. Nie próbuje na siłę wykrzesać w sobie weny, gdy jej nie czuje, nie pisze dlatego, że inni spodziewają się po nim czegoś, tylko dlatego że sam ma taką potrzebę.
Robienie rapu tylko po to, by się sprzedawał to podejście, którego nigdy nie zrozumie i nigdy nie nazwie własnym. Jego kawałki opowiadają o nim, o jego spojrzeniu na rzeczywistość i zawsze takie będą, bo autor znacznie bardziej ceni autentyczność od popularności.